Γέροντας Σωφρόνιος
Δυσχερής είναι η οδός της αναγεννήσεως, της επιστροφής ημών εις την πρωτόκτιστον κατάστασιν, αλλ’ ουδόλως δικαιολογείται οιαδήποτε απόκλισις από του αγώνος τούτου. Λαμβάνω ως παράδειγμα τα επαναστατικά κινήματα της εποχής ημών. Πείρα πλέον του ημίσεος αιώνος απέδειξε μετά πειστικότητος εις όλον τον κόσμον πόσον δύσκολος και επώδυνος είναι η μετάβασις εκ του ενός κοινωνικού καθεστώτος – αδίκως δομηθέντος υπό τας συνθήκας της φοβεράς πτώσεως της ανθρωπότητος – εις άλλο ωσαύτως απομεμακρυσμένον εκ της Δικαιοσύνης του Θεού, έστω και εάν τούτο φαίνηται ολιγώτερον σκληρόν. Εν αυτή τη εμπαθεί πάλη εκατομμύρια ανθρώπων διακινδυνεύουν το παν και φθάνουν μέχρι θανάτου. Και πάντες «κατανοούν» αυτούς. Ας λάβωμεν το παράδειγμα τούτο, όπως δικαιώσωμεν το «ριψοκίνδυνον» του χριστιανού ασκητού. Όντως, δεν είναι ούτε απλούν, ούτε εύκολον εγχείρημα η μεταμόρφωσις της ζωής ημών εκ της φθοράς εις την αφθαρσίαν, εκ του παροδικού εις την αθανασίαν.
Έν εκ των δύο είναι αναπόφευκτον: Ή να απομακρυνθώμεν του Θεού,
επιδιώκοντες ψυχοφυσικάς απολαύσεις και ανέσεις, και επομένως να
αποθάνωμεν πνευματικώς, ή φερόμενοι προς την υπερφυσικήν μορφήν υπάρξεως
να νεκρωθώμεν δια τον κόσμον τούτον. Εις την «νέκρωσιν» ταύτην έγκειται
ο σταυρός ημών, η σταύρωσις ημών. Πολλοί «απόλλυνται» προσπαθούντες να
πραγματώσουν εκείνο όπερ θεωρούν ιδεώδες, καίτοι τούτο αφορά εις
πρόσκαιρον θρίαμβον. Ο χριστιανός όμως, ανακτών την εν Θεώ ελευθερίαν
του αθανάτου πνεύματος αυτού, είναι έτοιμος να πάσχη δια την πραγμάτωσιν
της υψίστης αληθείας. Εις τούτο έγκειται η αξία του χριστιανού, ομοία
της οποίας δεν συναντάται εις τον φυσικόν κόσμον.
Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστί, Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας 1992
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου