Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Δυστυχώς δέν μπαίνει μυαλό μέ τό χωνί.Αυτή είναι η νέα εκκλησία τού Οκουμενισμού,τήν Θεολογία τής οποίας έχουμε παρουσιάσει παντοιοτρόπως.Τής αγάπης,χωρίς τήν δικαιοσύνη.Αυτή η αγαπολογία φοριέται ήδη καί στήν ορθοδοξία.

12 σχόλια:

Χαρίσης είπε...

Πες στον μεθυσμένο, οτι όχι μόνο μπορεί να υπάρχει Αγάπη χωρις δικαιοσύνη, αλλά εξ ορισμού δεν μπορεί να υπάρχει δικαιοσύνη όταν υπάρχει Αγάπη. Διότι αν ο Θεός που είναι Αγάπη ήταν δίκαιος δεν θα έπρεπε ο Ληστής να μπει καν στον παράδεισο. Αλλά πού να ξέρει αυτός ο φαρισαίος απ' αυτά τα πράγματα; Ας διαβάσει και καμιά φορά τον Απ. Παύλο να δει τι σημαίνει να αγαπάς. Όσο για την "αγαπολογία", πες του οτι αυτοί που περιφρονούν την αγάπη πολύ φοβάμαι οτι θα φάνε στα μούτρα όλα τα "ουε" που είπε ο Χριστός.

Υ.Γ. Αυτά για το σχόλιο. Για το κυρίως άρθρο... τι να πω; Τρικυμία στο κρανίο και για την καημένη την κυρία και για τον μεθυσμένο που το δημοσιεύει στο άσχετο...

amethystos είπε...

Αγάπα καί κάνε ό,τι θές,λέει ο Αυγουστίνος.Η εντολή τού Κυρίου λέει.Αγάπα τόν θεό καί τόν πλησίον.Δέν πρόσθεσε, διάλεξε μία από τίς δύο.Οποιος αγαπά τόν πλησίον χωρίς νά αγαπά τόν Κύριο αγαπά τόν εαυτό του Οπως ο άλλος ληστής. Αυτό δίδαξε ο Παύλος.Η αγάπη είναι χάρισμα.Υπάρχουν δεκάδες αναρτήσεις στό μπλόγκ σχετικές μέ τόν οικουμενισμό.Ηταν μία επί πλέον.

Χαρίσης είπε...

Σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου, αλλά παραβιάζεις ανοιχτές πόρτες. Κανείς δεν είπε να αγαπάμε μόνο τους ανθρώπους. Δεν απαντάς επι του θέματος. Και το θέμα είναι η σχέση αγάπης και δικαιοσύνης. Η άποψη που εκφέρεις οτι η αγάπη δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς δικαιοσύνη είναι πέρα για πέρα δυτική-προτεσταντική θεολογία. Διότι και αυτοί πιστεύουν οτι ο Χριστός σταυρώθηκε για να "εκτίσει" ποινή για λογαριασμό των ανθρώπων για να "ανακουφιστεί" η δικαιοσύνη του Θεού. Η πραγματική αγάπη όμως ξεχνάει το "δίκιο" ξεχνάει το "νόμο" ξεχνάει τις ισορροπίες. Αυτό δηλαδή που έκανε ο Πατέρας με τον άσωτο υιό ήταν μεν άδικο, αλλά αυτός είναι ο δρόμος της Αγαπης.

Υ.Γ.1 Δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει η άποψη της ΧΥΖ προτεστάντισας με τον Οικουμενισμό. Εμένα περισσότερο μου κάνει για έμμεση διαφήμιση του προτεσταντισμού, παρά οτιδήποτε άλλο.

Υ.Γ.2 Είναι άλλο πράγμα (λανθασμένο βεβαίως) να πηγαίνει ο Πατριάρχης και να κάνει συμπροσευχές με τον Πάπα, άλλο πράγμα ο διάλογος των εκκλησιών (σωστό υπό προϋποθέσεις) και άλλο πράγμα να πιστεύει και να θέλει κανείς την ένωση των εκκλησιών με οποιοδήποτε κόστος. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.

Υ.Γ.3 Πρόσεχε αδερφέ! Όποιος ασχολείται περισσότερο με τις αιρέσεις και λιγότερο με την Ορθοδοξία δεν είναι σε καλό μονοπάτι. Και όποιος ασχολείται περισσότερο με τα σφάλματα των άλλων και λιγότερο με τη δική του διόρθωση μοιάζει σαν αυτόν που οδηγάει κοιτώντας μόνο το πίσω καθρεφτάκι.

amethystos είπε...

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ. Η μετάνοια είναι η δικαιοσύνη τού Θεού, η αδελφή τής αγάπης. Όπως πολύ καλά τό εντόπισες, ο ένας ληστής σώθηκε λόγω τής μετάνοιάς του. Ο άλλος χάθηκε γιατί πόνταρε στή δύναμη, χωρίς μετάνοια.
Αφού ερμηνεύεις τήν δικαιοσύνη αιρετικά, ποιός σέ βεβαιώνει ότι δέν ερμηνεύεις καί τήν αγάπη αιρετικά;
Ο πρώτος λόγος τού Κυρίου ήταν Μετανοείτε ήγγικεν η Βασιλεία τών Ουρανών.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ, γιά τήν παιδαγωγία μας. Διότι είμαστε σέ πτώση.
ΜΙΑ ΑΙΡΕΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ. Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ. ΔΕΝ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΟΥΤΕ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΝΑ ΕΝΩΣΕΙ ΤΙΣ "ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ" ΧΩΡΙΣ ΔΟΓΜΑ, ΧΩΡΙΣ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ. Τήν διδασκαλία τού Ζηζούλα, ακριβώς.
Οι θρησκευτικές αποψεις της κυρίας περιέχονται μέσα στό δόγμα τού Ζηζιούλα. Ανήκουν στήν ίδια αίρεση.
Δέν είσαι ο μόνος πού αγνοεί τά πράγματα, η αδιαφορία είναι τό χαρακτηριστικό τών σημερινών ορθοδόξων.
Εσύ μπορεί νά έμαθες από τήν γιαγιά σου νά ανάβεις κεράκι στίς εικόνες, τά παιδιά σου όμως ποιός θά τά μάθει;
ΘΑ ΤΆ ΜΑΘΕΙ Ο ΖΗΖΙΟΥΛΑΣ, ΝΑ ΑΝΑΒΟΥΝ ΚΕΡΑΚΙ Σ'ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΙΔΙΟ!!!
Πάντως είχαμε μιά πρόοδο. Από τήν καταδίκη μας στήν αιώνια κόλαση μέ τούς φαρισαίους μάς συμβουλεύεις πώς να σωθούμε . Κάτι είναι ! Ευχαριστούμε.

amethystos είπε...

ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ , ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ ΜΑΣ
(rΨαλμός 4ος)
2 ΕΝ τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσήκουσάς μου, ὁ Θεὸς τῆς δικαιοσύνης μου· ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς με. οἰκτείρησόν με καὶ εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου. 3 υἱοὶ ἀνθρώπων, ἕως πότε βαρυκάρδιοι; ἱνατί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδος; (διάψαλμα). 4 καὶ γνῶτε ὅτι ἐθαυμάστωσε Κύριος τὸν ὅσιον αὐτοῦ· Κύριος εἰσακούσεταί μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτόν. 5 ὀργίζεσθε, καὶ μὴ ἁμαρτάνετε· ἃ λέγετε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ἐπὶ ταῖς κοίταις ὑμῶν κατανύγητε. (διάψαλμα). 6 θύσατε θυσίαν δικαιοσύνης καὶ ἐλπίσατε ἐπὶ Κύριον. 7 πολλοὶ λέγουσι· τίς δείξει ἡμῖν τὰ ἀγαθά; ᾿Εσημειώθη ἐφ᾿ ἡμᾶς τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου, Κύριε. 8 ἔδωκας εὐφροσύνην εἰς τὴν καρδίαν μου· ἀπὸ καρποῦ σίτου, οἴνου καὶ ἐλαίου αὐτῶν ἐπληθύνθησαν. 9 ἐν εἰρήνῃ ἐπὶ τὸ αὐτὸ κοιμηθήσομαι καὶ ὑπνώσω, ὅτι σύ, Κύριε, κατὰ μόνας ἐπ᾿ ἐλπίδι κατῴκισάς με.

Χαρίσης είπε...

Αντιμετωπίζω δυο προβλήματα μαζί σου. Κατ' αρχήν της ασυνεννοησίας. Διότι όταν έρχεσαι και δίνεις δικούς σου ορισμούς στις λέξεις, εκεί παύει κάθε συνεννόηση. Οταν την καρέκλα τη λες πόρτα και το κουτάλι το λες κρεβάτι τότε δεν μπορούμε να μιλήσουμε σαν άνθρωποι. Οταν τη λέξη "δικαιοσύνη" τη βαφτίζεις αυθαίρετα "μετάνοια", δύο τινα μπορεί να συμβαίνουν: ή θέλεις να πεις κάτι άλλο και δεν μπορείς να εκφραστείς ή απλώς το κρέας το βαφτίζεις μήλο για να μπορείς να το φας χωρις τύψεις. Δηλαδή με λίγα λόγια στη φράση σου "αγάπη χωρίς δικαιοσύνη" αν εννοούσες "αγαπη χωρις μετάνοια", εντάξει πάω πάσο, και ξεκινάω ξανά να μαθαίνω ελληνικά από το δημοτικό.

Το άλλο πρόβλημά -και αυτό μου τη δίνει αφάνταστα γιατί νιώθω σαν να μιλάω σε ένα ντουβάρι και χάνω τζάμπα το χρόνο μου- είναι οτι δεν μιλάς με προτάσεις που να έχουν κάποιο επιχείρημα, που να τεκμηριώνουν τις όποιες θέσεις σου. Φωνάζει συνεχώς. Μόνο αυτό ξέρεις να κάνεις. Και χάνεις και το δίκιο σου.

Και θα σου πω και κάτι άλλο. Εγώ δεν έμαθα τίποτε, ούτε από τη γιαγιά μου ούτε από τον παππού μου. Γιατί παρ' όλο που ήταν άγιοι άνθρωποι πεθάναν πριν να τους γνωρίσω. Και δεν ξέρω τί εμαθες εσύ και πού τα έμαθες, αυτό που κατάλαβα είναι ότι είσαι λίγο αμόρφωτος αφού φαίνεται που δεν μπορείς να σταθείς σε μια συζήτηση. Διότι όταν μιλάμε για το Α εσύ μιλάς για το Β και όταν μιλάμε για το Β εσύ μιλάς για το Γ.
Νομίζεις ότι θεολογείς, αλλά δεν φτάνουν οι γνώσεις -που απ΄ότι φαίνεται ούτε αυτές τις έχεις- για να θεολογήσει κανείς.

Το μόνο που είναι σίγουρο τελικά -αν και δεν νομίζω να καταλάβεις τίποτε απ' όσα θα σου πω- είναι οτι κάνεις φριχτό θεολογικό λάθος όταν λες οτι "Η αγάπη είναι χάρισμα." Αν ήταν ένα απλό χάρισμα αυτό θα σήμαινε ότι κάποιοι έχουν αγάπη και κάποιοι όχι. Όπως κάποιοι κάνουν θαύματα και κάποιοι όχι. Κάποιοι έχουν διορατικό χάρισμα κάποιοι όχι. Όμως, ΑΝ άνοιγες ποτέ την Αγ. Γραφή θα διάβαζες τι είπε ο Χριστός: "Εγώ σας ΔΙΑΤΑΖΩ να αγαπιέστε μεταξύ σας" Αυτή είναι η μία και μοναδική εντολή που έδωσε ο Χριστός και η εντολή που αντικαθιστά τις εντολές νόμου. Γι΄ αυτό και η δικαιοσύνη της Π. Διαθήκης αντικαθίσταται από την αγάπη στη Κ. Διαθήκη. Οταν λοιπον περιφρονείς τόσο απερίφραστα την εντολή της αγάπης, δεν μου κάνει καμιά εντύπωση μετά, που είσαι ξένος της αγάπης και μιλάς με τόσο θυμό για τους πάντες και τα πάντα.

Ξέρω ότι δεν κατάλαβες τίποτα απ' τα παραπάνω κι ότι έχασα 15 λεπτά από τη ζωή μου που σου τα έγραψα αυτά, διότι δεν καταλαβαίνεις τις λέξεις που χρησιμοποιώ, άλλα μπορεί να καταλάβει τίποτε ο Τρελογιάννης ή κανένας άλλος.

Υ.Γ. Τα "ουέ" του Χριστού απευθυνόταν στους φαρισαίους εξαιτίας της έλλειψης αγάπης τους. Και αντίστοιχα μπορεί να έχω κυρήξει ιερό πόλεμο στους οικουμενιστές ή τους όποιους αιρετικούς, "αγάπη δε μη έχω, ουδέν ειμί" (Αχχχχ λατρεύω αυτές τις αγαπολογίες!!!)

Χαρίσης είπε...

Πάντως ρε αμεθυστε, αφού φαντάζεσαι εσύ πράγματα για μένα -οτι αδιαφορώ και οτι μου έμαθε η γιαγιά μου να ανα βω κεριά στις εικόνες- να σου σου πω κι εγω τι φαντάζομαι για σενα και σε παρακαλώ πες μου αν έπεσα έξω:
Φαντάζομαι ότι δεν θα κοινωνάς πολύ συχνά έτσι; Μια φορά το μήνα το πολύ; Είναι αλήθεια;

Χαρίσης είπε...

Α! και κάτι άλλο: Φαντάζομαι θα είσαι από αυτούς που φωνάζουν "σσσσσσσουτ" αν κλαίει κανένα μωρό μέσα στην εκκλησία. Ελα, πες μου, έπεσα μέσα, έτσι;

amethystos είπε...

Έχεις δίκηο φίλε, έχεις δικηο.
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΗΡΓΗΣΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ, ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ, ΝΑ ΑΓΑΠΙΕΣΤΕ ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΣΑΣ ΑΓΑΠΗΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ. Εάν τούς διέταζε θά ήταν νόμος τών εξουσιαστών τής γής.
Πάντως έχεις δίκηο. Καί είσαι καί πολύ έξυπνος. Μπράβο!

ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ:
Ω ναι, όταν οι άνθρωποι τρελαθούν από την υ­περηφάνεια, όταν αλλοφρονήσουν από την αυταρέσκεια, τότε δεν τούς χρειάζεται ό Θεός, δεν χρειάζο­νται την Δικαιοσύνη Του αφού ανακηρύσσουν τον ε­αυτό τους για θεό. Προτείνουν την ελάχιστη και ψεύ­τικη αλήθεια τους ως την μεγάλη, την σωτήρια αλή­θεια.

Ανακηρύσσουν ακόμα, την ελάχιστη γήινη, δι­κή τους ανάπηρη δικαιοσύνη ως την μέγιστη δικαιο­σύνη: δεν μας χρειάζεται ή Δικαιοσύνη του Χριστού, δεν θέλουμε την Δικαιοσύνη του Θεού.

Νεκρώσιμος Ακολουθία :
ὁ Θεὸς τῶν πνευμάτων καὶ πάσης σαρκός, ὁ τὸν θάνατον καταπατήσας, τὸν δὲ διάβολον καταργήσας, καὶ ζωὴν τῷ κόσμῳ σου δωρησάμενος· Αὐτός, Κύριε, ἀνάπαυσον καὶ τὴν ψυχὴν τοῦ κεκοιμημένου δούλου (τῆς κεκοιμημένης δούλης) σου (δεῖνος), ἐν τόπῳ φωτεινῷ, ἐν τόπῳ χλοερῷ, ἐν τόπῳ ἀναψύξεως, ἔνθα ἀπέδρα πᾶσα ὀδύνη, λύπη καὶ στεναγμός. Πᾶν ἁμάρτημα τὸ παρ΄ αὐτοῦ (αὐτῆς) πραχθὲν ἐν λόγῳ ἢ ἔργῳ ἢ διανοίᾳ, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς συγχώρησον, ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος ὃς ζήσεται καὶ οὐχ ἁμαρτήσει· σὺ γὰρ μόνος, Κύριε, ἐκτὸς ἁμαρτίας ὑπάρχεις· "" ἡ δικαιοσύνη σου, δικαιοσύνη εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ὁ λόγος σου ἀλήθεια"".

ΚΑΛΑ ΜΠΑΝΙΑ

Χαρίσης είπε...

Ρε συ αμέθυστε; Γοχ είσαι; Ετσι εξηγούνται όλα! Και δεν μας το έλεγες από την αρχή; Πουλάκι μου, λύκος με προβιά...

Χαρίσης είπε...

Τρελογιανη με λογοκρίνεις;;;

amethystos είπε...

Καταλάβαμε φίλε. ΣΕ ΔΙΕΤΑΞΕ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ! ΜΠΡΑΒΟ!