Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Το γύφτικο χαμόγελο

 


                 Ο     έρωτας   δεν    είναι   μία   ψυχική    κατάσταση  ,  που    προσιδιάζει   στους   παντρεμένους ,   ενώ     ο  θεσμός   της   αγαμίας    και   του    μοναχισμού   είναι  στερημένος    παντός   ερωτικού   δυναμισμού,  άκαρπος    και   ανέραστος   Μέσα   στην   εκκλησία    η   ατμόσφαιρα   είναι   εξαιρετικά    δυναμική    και    ερωτική    Ο    παρθένος   μαθητής   ήταν  ο   μαθητής   της   αγάπης ,  που   έπεσε    στην   αγκαλιά   του   Χριστού    στις   τραγικές   ώρες   πρό   του   θείου   πάθους    και   η   πόρνη   γυναίκα   προέβη   στην   πλέον  αντισυμβατική   ενέργεια   να   πλύνη  με   τα   μαλλιά   της  και  με   μύρο  τα    πόδια    του    Χριστού,  γιατί   αγάπησε   πολύ   Η  ορθοδοξία   γενικώς   δεν   είναι   ένα  συμβατικό   καθεστώς ,  αλλά   μία   κατάσταση   τελείως   αντισυμβατική    Τα  θέλγητρα   των    υλικών   σωμάτων   οδηγούν  στους   σωματικούς     έρωτες ,   ενώ   τα   θέλγητρα   των   πνευματικών   σωμάτων , των   πνευματικών   μεγεθών   οδηγούν  στον   πνευματικό   έρωτα,   στην   πνευματική   καταξίωση   και  έχει    η   ορθοδοξία   μας    πολλά   θέλγητρα  Ο  Χριστός   για  την    εκκλησία   είναι    ο   ωραίος   κάλλει,    ο   υιός   της   παρθένου ,  ο   νυμφίος   της   εκκλησίας ,   των   εφετών   η   ακρότης   Αυτός   ο  πνευματικός   έρωτας  δεν  είναι   άκαρπος ,   έστω   κι  αν  δεν   φέρει  τον   χαρακτήρα   ενός     ακτιβισμού    Οι   σαρκικοί   έρωτες   νομιμοποιούνται   μέσα   στο   γάμο   δια   της   τεκνογονίας ,  ενώ   ο   καρπός   του   πνευματικού   έρωτα   είναι  τα  πνευματικά   τέκνα  , οι   αρετές.
                                 Η  αιτία   της   αφιερώσεως    ενός   νέου   ανθρώπου   στο    Χριστό   είναι   η    μετάθεση    του   σαρκικού   έρωτα   στον   θείο  υπό   τον   όρο ,  ότι    υπάρχουν    οι   προϋποθέσεις  για   να   γίνει   αυτή   η   μετάθεση    Ο  άνθρωπος   τότε   καθίσταται   αυτάρκης ,  τρέφεται   από   την   σχέση   του   με   τον   Θεό ,  υπερβαίνει   τις   αντιξοότητες ,  που   έτσι   κι  αλλιώς   έχει   ο   χριστιανικός   βίος   του   εγγάμου   ή  του   αγάμου   ανθρώπου     και   καθίσταται  νεκρός    για   τον   κόσμο   Δυστυχώς   όμως  τα  πράγματα   δεν   είναι   πάντα   έτσι,   δεν   υπάρχουν   πάντα   οι   προϋποθέσεις    αυτής   της   αναγωγής   και   τότε   δημιουργούνται   προβλήματα ,   που   το    υπόβαθρό    τους   είναι   ερωτικό    και   τον   λόγο   δεν   τον   έχει   ο   Χριστός,   αλλά   ο   Φρόυντ  Αντί   να   δημιουργούνται   προσωπικότητες ,  που   αντανακλούν   μία   πληρότητα,    δημιουργούνται    τραγικές   και   ανέραστες     προσωπικότητες,  που   τους   χαρακτηρίζει   η   κεκορεσμένη   ακορεστία  Αυτή   η   πραγματικότητα   πλήττει    κυρίως  τον   άγαμο   κλήρο ,   που   ελαύνεται    προς   την   αφιέρωση   και   την   ιερωσύνη   όχι   από   την   αγάπη   για  τον   Χριστό ,  αλλά   από   τις   μίτρες   και   τις   πατερίτσες   και  ό,τι   αυτό   συνεπάγεται.   Αυτοί    οι   κληρικοί   δεν   θέλουν   να   γίνουν   ούτε   αφιερωμένοι ,   ούτε   παπάδες ,  θέλουν   απλά   να   γίνουν  δεσποτάδες,  αρχιεπίσκοποι,   πατριάρχες   με    κάθε   θεμιτό    και  αθέμιτο   μέσο,  επιζητούν   δηλαδή   μία  λαμπρή   καριέρα ,  την   οποία   δεν   θα   τολμούσαν   να   επιδιώξουν   αξιοκρατικά   μέσα   από  μία   κοινωνική ,  επιστημονική ,  επαγγελματική   καταξίωση  Το   Αγιο   Πνεύμα   σ’αυτήν  την   περίπτωση   κάνει   θαύματα ,  το   μόνο  θαύμα   ίσως  που   δέχονται   και   δεν  το  ειρωνεύονται! Αλλά   μία  τέτοια  πορεία   μοιάζει   με   την   πορεία   του   γύφτου ,  που   θέλει   να   γίνει   γιατρός,  για   να   βγάλει  λεφτά,   για  ν’αγοράσει   DATSUN , για  να   πουλάει   πατάτες , ίσως   και   ν’αλλάξει   τά   δόντια  του ,  να   βάλει   χρυσά,   για   να   έχει  ωραίο   χαμόγελο  επιδεικνύοντας    το   χρυσάφι   του 
                             Μήπως  ο   Δημητριάδος   κ.  Ιγνάτιος   θεώρησε   ότι   τα  δόγματα   είναι   πατάτες   ή   καρπούζια  να  τά  πουλάει   στα   παζάρια ;   Χαμογελάει   λέει   με   συγκατάβαση   όπως  ο   καινούργιος   πάπας   (θέλει   να   του   μοιάσει   ακόμα   και  στο   χαμόγελο )  προς   αυτούς ,  που   αντιδρούνε   στην   προδοτική   πολιτική  του ,  οι  οποίοι   εκτιμά   ότι   έχουν   ψυχολογικά   προβλήματα ! Άς  αναζητήσει   τά  ψυχολογικά  του   προβλήματα   κάπου  στον   Φρόυντ ,  κάπου  στην   πορεία  του   και  άς  αφήσει   τα  ψυχολογικά   προβλήματα   των   άλλων ,  οι   οποίοι  δεν   μπήκαν   στην   εκκλησία ,  για  να   λύσουν   τα   βιοτικά   τους   προβλήματα   Ο    Μωϋσής   προτίμησε   συγκακουχείσθαι  τω  λαώ  του   Θεού   ή   πρόσκαιρον  έχειν   αμαρτίας   απόλαυσιν   μείζονα   πλούτον   ηγησάμενος   των   εν   Αιγύπτω  θησαυρών   τον  ονειδισμόν   του   Χριστού,  ακούμε    από   το   χρυσό  στόμα  του   μεγαλειώδους   Παύλου  και   έγινε   τύπος  της   εκκλησίας,  ενώ   ο   σεβ.  Ιγνάτιος   και   οι  οικουμενιστές  ακολουθούν   τον   αντίθετο   δρόμο,   προτιμούν   να   γίνονται   υποτελείς   ευνούχοι   στις   διάφορες   αυλές   εγκαταλίποντας   τον   ονειδισμό   του  Χριστού  και   σύροντας   σ’αυτόν   τον   εξευτελισμό   και   την   εκκλησία.   Του   επιστρέφουμε   λοιπόν   τα  συγκαταβατικά   χαμόγελα   λέγοντάς   του   ότι   είναι   γύφτικα    με   χρυσά   δόντια  !!
΄΄Ωραίος κάλλει΄΄

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αυτά ειπώθηκαν από τον Δημητριάδος Ιγνάτιο στή Λεόντειο σχολή, όπου προσκλήθηκε για τον εορτασμό των 50 χρόνων απο την Β Βατικάνειο σύνοδο
Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος : Σας δικαιολογώ γιατί δε με ξέρετε καλά ! (γέλια από το κοινό) αλλά θέσατε πολλά θέματα ! Και βέβαια πρέπει να ξεχωρίσουμε μερικά πράγματα ! Όντως φιλοξενήσαμε ένα συνέδριο της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων στην πόλη του Βόλου και στο συνεδριακό μας Κέντρο, φιλοξενούμενοι της Μητροπόλεώς μας. Όμως! αυτή η Επιτροπή ασχολείται με τις αναγνωρισμένες από την Εκκλησία αιρέσεις και δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτές οι Καθολικοί αδελφοί μας, ούτε η Καθολική Εκκλησία. Μιλήσαμε για σέκτες, μιλήσαμε για όλα αυτά που και η Καθολική Εκκλησία, νομίζω, αντιμετωπίζει πολλές φορές, που έχουν εισβάλλει από την Ανατολή, μιλήσαμε για πράγματα που δεν έχουν να κάνουν με τους Χριστιανούς αδελφούς μας.
Όταν μιλάμε για την Εκκλησία, και για την Εκκλησία στην Ορθόδοξη Ελλάδα, θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας τις Συνοδικές Αποφάσεις και όχι την προσωπική άποψη. Ναι ! υπάρχουν προσωπικές απόψεις. Όντως υπάρχει μία έντονη κίνηση που θέλει να προβάλει το αντιοικουμενιστικό της πρόσωπο.Πιστέψτε με όμως ! πολλές φορές συμβαίνει στη ζωή μας οι λίγοι να κάνουν πολύ θόρυβο. Και αυτή είναι μία πραγματικότητα. Δεν εκπροσωπούν τη Σύνοδο, δεν υπάρχουν συνοδικές αποφάσεις, δεν διχάζουν τη Σύνοδο, το κυριότερο απ’ όλα! Απλώς χρησιμοποιούν και αξιοποιούν σύγχρονα μέσα προκειμένου να κάνουν αισθητή την παρουσία τους μέσα, νομίζω, από μία παραμορφωμένη εικόνα.
Ξέρετε, προσπαθώ και εγώ να εμβαθύνω στα αίτια που οδηγούν έναν άνθρωπο να πάρει τόσο ακραίες θέσεις. Δεν είναι εύκολο γιατί θα πρέπει κανείς να είναι καρδιογνώστης. Γενικά όμως, και αυτό αποτελεί προσωπική μου άποψη, δεν μπορώ να κάνω επιστημονική μελέτη, διαπιστώνω ότι πίσω από τέτοιες συμπεριφορές υπάρχουν ψυχικά τραύματα, που ίσως τα ξέρει μόνο αυτός που φτάνει σε ακραίες εκδηλώσεις και ο Θεός. Και γι’ αυτό προσωπικά προσπαθώ,πάντοτε να δικαιολογώ, αλλά σας παρακαλώ, μη γενικεύσουμε και μη παγιδευτούμε,γιατί, τελικά, τότε θα πέσουμε στην παγίδα αυτού που προκαλεί όλα αυτά: είναι αυτός που δε θέλει την ενότητα, είναι αυτός που δε θέλει τη Χάρη του Θεού,είναι αυτός που δε θέλει να είμαστε αρμονικά Χριστιανοί ! Μη παγιδευτούμε σ’ αυτό ! (θερμό χειροκρότημα από το κοινό). Εγώ μπορώ να σας διαβεβαιώσω, επειδή είμαι μέλος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, σε ότι αφορά στο Σώμα της Ιεραρχίας είναι μεμονωμένες οι περιπτώσεις και βεβαίως εμείς ακούμε, γιατί πρέπει να ακούμε, σεβόμαστε γιατί πρέπει να σεβόμαστε, και πολλές φορές χαμογελάμε σαν τον καινούργιο πάπα ! Έτσι!