Μανουὴλ Κομνηνός

Καβάφης Κωνσταντῖνος

Ὁ βασιλεὺς κὺρ Μανουὴλ ὁ Κομνηνὸς

μία μέρα μελαγχολικὴ τοῦ Σεπτεμβρίου

αἰσθάνθηκε τὸν θάνατο κοντά.

Οἱ ἀστρολόγοι (οἱ πληρωμένοι) τῆς αὐλῆς ἐφλυαροῦσαν

ποὺ ἄλλα πολλὰ χρόνια θὰ ζήσει ἀκόμη.



Ἐνῷ ὅμως ἔλεγαν αὐτοί, ἐκεῖνος

παλιὲς συνήθειες εὐλαβεῖς θυμᾶται,

κι ἀπ᾿ τὰ κελλιὰ τῶν μοναχῶν προστάζει

ἐνδύματα ἐκκλησιαστικὰ νὰ φέρουν,

καὶ τὰ φορεῖ, κι εὐφραίνεται ποὺ δείχνει

ὄψι σεμνὴν ἱερέως ἢ καλογήρου.



Εὐτυχισμένοι ὅλοι ποὺ πιστεύουν,

καὶ σὰν τὸν βασιλέα κὺρ Μανουὴλ τελειώνουν

ντυμένοι μὲς στὴν πίστι των σεμνότατα.