Οι παπικοί δεν αλλάζουν, αυτοί ήταν, είναι και θα είναι. Γίνεται να γίνει καλός ο διάβολος; Το ίδιο ισχύει και για αυτούς. Ας τα δουν οι δικοί μας που τους αναγνωρίζουν ως εκκλησία και μας λένε και φανατικούς!
η συνέχεια της είδησης..
ΟΥΝΙΤΕΣ. ΝΕΕΣ ΠΑΠΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ
Του θεολόγου Ανδρέα Κυριακού
Οι Παπικοί, μετά την παραίτηση (λόγω ηλικίας) του εν Ελλάδι Ουνίτη «επισκόπου» Δημήτριου Σαλλάχα, έσπευσαν να στείλουν ως αντικαταστάτη τον Ισπανό Μανουέλ Νιν, Διευθυντή του Ποντιφικικού Κολλεγίου των Ελλήνων της Ρώμης.
Το εν λόγω Κολλέγιο είναι υπεύθυνο, από το 16ο αιώνα, για την αποστολή Παπικών μισσιοναρίων για τον προσηλυτισμό των Ορθοδόξων Ελλήνων.
Στα 1975, ο καρδινάλιος Βίλλεμπραντς διαβεβαίωσε επισήμως την Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος ότι μετά το θάνατό του «επισκόπου» των Ουνιτών οι Παπικοί δεν θα έστελλαν άλλο «επίσκοπο», αλλά μόνο τοποτηρητή. Παρά ταύτα έστειλαν άλλο «επίσκοπο», τον Ανάργυρο Πρίντεζη, με αποτέλεσμα η Εκκλησία της Ελλάδος να αντιδράσει έντονα.
Το 2008 τοποθέτησαν τον Δημήτριο Σαλλάχα και τώρα, ελλείψει καταλλήλου Ελληνικής καταγωγής έστειλαν τον Ισπανό Μανουέλ Νιν. Αυτούς τους ανθρώπους, που αποτελούν δούρειο ίππο του Παπισμού εντός της Ελλαδικής Εκκλησίας, στηρίζει παντοιοτρόπως ο αιρεσιάρχης του Βατικανού.
Οι Ουνίτες είναι αυτοί που καταπιέζουν εδώ και χρόνια τους εμπερίστατους Ουκρανούς Ορθόδοξους, όπως τόνισε ο Πατριάρχης Κύριλλος.
Θυμόμαστε την επίσκεψη που έκανε στους Ουνίτες της Ν. Ιταλίας ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου (ο Προύσσης Ελπιδοφόρος) που χαριεντιζόταν φιλικότατα μαζί τους λες κι είναι Ορθόδοξοι.
Όλο αγάπες είναι ο «αγιότατος» Πάπας, αλλά τα δικά του δικά του και τα δικά μας πάλι δικά του! Γιατί να ιδρώνει δηλαδή το αυτί του για τις ευαισθησίες της Εκκλησίας της Ελλάδος τη στιγμή που ο Οικουμενικός Θρόνος, το Ρωσικό Πατριαρχείο κι όχι μόνο τον αναγνωρίζουν σαν την «αδελφήν Εκκλησίαν της πρεσβυτέρας Ρώμης»;
3 σχόλια:
Η προκλητική αυτή κίνηση δείχνει εύγλωττα τις επιλεκτικές ευαισθησίες της Ρώμης ή, σωστότερα, την (έστω και μερική) άγνοια για το ήθος τής όντως Εκκλησίας. Η ισοπεδωτική πολιτική της Ρώμης είχε παλαιότερα ως φανερό και θλιβερό αντίκτυπο τον σχεδόν πλήρη εκλατινισμό του Δικαίου των ουνιτικών εκκλησιών, έχει και σήμερα μια φανερή αδιακρισία στην καρδιά της ελληνόφωνης ορθοδοξίας. Η φαντασιακά «εκκλησιαστική κοσμοκράτειρα» Ρώμη οπωσδήποτε πλήττει έτσι, σημειολογικά και ψυχολογικά, τον διεξαγόμενο διάλογο με την ορθοδοξία, αλλά και μειώνει τις έστω ισχνότατες ελπίδες της να επανεύρει την αρχαία, ήτοι ορθόδοξη, πίστη της, καθιστάμενη κάποτε όντως ορθόδοξη... Ας ελπίσουμε πως χάριν του μείζονος, που είναι η ελπίδα προσέγγισής της προς την βεβαίως και όντως Εκκλησία, την ορθόδοξη, να αφήσει κατά μέρος τις όποιες επιδιώξεις απολύτου κεντρικού ελέγχου σε μια ευάριθμη μερίδα ανθρώπων, που -ας μην γελιόμαστε- προέρχεται από ανθρώπους που κάποτε ταλαντεύτηκαν μεταξύ ορθοδοξίας και καθολικισμού. Η Ρώμη το οφείλει με τεράστια ευθύνη, να φέρει το ένα δισεκατομμύριο ψυχών που την ακολουθούν στο αρχαίον κάλλος, στην αληθή χριστιανική πίστη, στην ενότητα με την ορθοδοξία, αφιστάμενη των προσθηκών, στρεβλώσεων και κακοδοξιών της, ώστε να γίνει και αυτή «του κρασπέδου Του αψαμένη»...
«Η διαφορά του δόγματος ουδόλως θίγει το της αγάπης κεφάλαιον» δίδαξε ο άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, πράγμα που συντέλεσε στο να χαρακτηριστεί «αιρετικός, κρυφο-ουνίτης» και άλλα τραγελαφικά από γνωστούς ζηλωτικούς κύκλους. Η περιφρόνηση εκ μέρους των ορθοδόξων προς τους αλλοδόξους ποτέ δεν τους βοήθησε να γνωρίσουν το μεγαλείο της Εκκλησίας, αλλά και συνιστά έπαρση, ήτοι αντιχριστιανική συμπεριφορά.
Τα ίδια παντελάκη μου τα ίδια παντελή μου ,είπαμε ένα δόξα σοι ο θεός στο πρώτο κομμάτι και λέμε κύριε ελεήσον στο τέλος!
Βρε αδιόρθωτος θα μείνεις…
Βρε ΔΕΝ είδες πως τις τόσες «αγαπες» σας ΟΥΔΕΠΟΤΕ κάποιος έγινε ορθόδοξος τόσα χρόνια ,ΚΑΝΕΝΑΣ !
Το δόγμα δεν είναι διαφορά καταστατικού για όνομα!
Εχει βρεί τις ισορροπίες του ο τύπος ,καί η πίτα ολόκληρη καί ο σκύλος χορτάτος Μέ τά ήξεις αφήξεις κάποιοι καθησυχάζουν την συνείδησή τους ,έχουν την μόρφωση της ευσεβείας αλλά όχι καί την δύναμή της
Δημοσίευση σχολίου