Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Αγία Ολυμπιάδα , προστάτιδα τών Καταθλιπτικών!

“Η Κατάθλιψη, είναι αξόδευτη αγάπη” 
– Γεροντας Ανανίας Κουστένης
Η Αγία Ολυμπιάδα που η μνήμη της τιμάται στις 25 Ιουλίου, έπασχε από κατάθλιψη.
Μα θα απορήσει κανείς, καταθλιπτική και Αγία γίνεται; Και όμως!
Το ότι έπασχε από κατάθλιψη το φανερώνουν οι Επιστολές του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου που της έστελνε για να την στηρίζει όταν εκείνος είχε εξοριστεί. Το αναφέρει στα γραπτά του και ο μακαριστός Γέροντας Επιφάνειος Θεοδωρόπουλος, στα οποία εξηγούσε την χρησιμότητα της Ψυχιατρικής, ως Ιατρικής Επιστήμης και τις διαφορές της από την ψυχοθεραπεία/ψυχολογία. Η κατάθλιψη έχει απτά αποτελέσματα στην βιοχημεία του εγκεφάλου, όπως μπορούμε να δούμε και από σχετική εικόνα, που δείχνει εγκέφαλο καταθλιπτικού και υγιούς:
Πέρα από την ενδεχόμενη ευαισθησία που είχε στην νευροχημεία του εγκεφάλου της, (νευροδιαβιβαστές που ρυθμίζουν την διάθεση σεροτονίνη, νοραδρεναλίνη κ.α.), πιθανόν να ήταν τρία τα σημαντικά γεγονότα που οδήγησαν στην κατάθλιψη:
α) Εξόρισαν τον Αγ. Ιωάννη Χρυσόστομο, Πνευματικό της Πατέρα.
β) Έμεινε χήρα δυο χρόνια μετά το γάμο της.
γ) Έμεινε ορφανή, πολύ μικρή.
Ο άνθρωπος πέρα από το πνευματικό κομμάτι έχει και βιολογικό του μέρος, το σώμα. Όταν πάσχει σωματικά, δεν εκδηλώνονται σωστά και οι ψυχικές λειτουργίες. Έναν ολοκληρωμένο ορισμό για την ψυχή μας δίνει ο όσιος Νικήτας Στηθάτος. Γράφει: «Ουσία δε ψυχής εστίν, ως και άλλοις πεφιλοσόφηται κάλλιστα, απλή, ασώματος, ζώσα, αθάνατος, αόρατος, σωματικοίς οφθαλμοίς μηδαμώς θεωρουμένη, λογική τε και νοερά, ασχημάτιστος, οργανικώ κεχρημένη σώματι και παρεκτική τούτω ζωής κινήσεως, αυξήσεως, αισθήσεως και γεννήσεως, νουν έχουσα μέρος αυτής το καθαρώτατον, πατέρα και προβολέα του λόγου, αυτεξούσιος φύσει, θελητική τε και ενεργητική και τρεπτή ήτοι εθελότρεπτος, ότι και κτιστή». (Νικήτα Στηθάτου: Μυστικά συγγράμματα, εκδ. Παν. Χρήστου, Θεσσαλονίκη 1957, σελ. 98).
Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Πώς μπορούμε να τα ερμηνεύσουμε εμείς;
  • Δεν στεναχωριόταν ο Άγιος Ιωάννης που τον έστειλαν εξορία, αλλά η Αγία Ολυμπιάδα. Ο Χρυσόστομος της έλεγε ξανά και ξανά «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν» και «Τον εαυτόν μη αδικούντα ουδείς παραβλάψαι δύναται» ενώ η Αγία Ολυμπιάδα έκανε συνέχεια καταθλιπτικές σκέψεις.
  • Διαβάζοντας τον βίο της ας δούμε πόσο αγία ήταν και πόσο είχε εμπεδώσει όλες τις Xριστιανικές αρετές. Η Κατάθλιψη της Αγίας δεν οφείλεται (μόνο) σε αμαρτίες (το «από των πολλών μου αμαρτιών ασθενεί το σώμα, ασθενεί μου και η ψυχή» ισχύει για όλους, όλοι έχουμε αρκετές αμαρτίες είτε καταθλιπτικοί είτε όχι, ακόμα και οι Άγιοι) αλλά και σε παθολογικά αίτια (εγκεφαλική νευροχημεία) τα οποία σε συνδυασμό με γεγονότα ζωής, τα οποία είναι φυσικό να προκαλούν θλίψη. Η κατάθλιψη δεν φαίνεται να  αποτελεί εμπόδιο στην Αγιότητα. Μπορεί ίσως να δυσκολέψει την πορεία, είναι ένας ακόμα Σταυρός που καλείται ο Άγιος να ξεπεράσει. Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό πως Αγιότητα και Κατάθλιψη μπορεί να συνυπάρχει. Άποψη με την οποία συμφωνεί και ο Γερ. Επιφάνειος Θεοδωρόπουλος.
  • Άρα, μπορεί να έχεις Αγίους Πνευματικούς που να σε συμβουλεύουν πνευματικά όπως είχε η Αγία Ολυμπιάδα (Γρηγόριο Θεολόγο, Ιωάννη Χρυσόστομο) αλλά εντούτοις να πάσχεις από κατάθλιψη, ακόμα και αν είσαι ο ίδιος Άγιος.
  • Όταν ο Άγιος Πορφύριος λέει “Η κατάθλιψη οφείλεται στον εγωϊσμό”, δεν λέει ψέματα μεν, ούτε κάνει λάθος δε, αλλά δεν σημαίνει πως οι καταθλιπτικοί είναι πάντα εγωϊστές. Μια κατηγορία καταθλιπτικών ενδεχομένως. Άλλοι, με προβληματική βιοχημεία, χρειάζονται, ίσως, διαφορετικού είδους αντιμετώπιση. Άλλωστε ποιος δεν είναι εγωϊστής; Όλοι μας. Επίσης, ο Άγιος Πορφύριος έλεγε πως και ορισμένες καθαρά σωματικές παθήσεις οφείλονται στον εγωϊσμό. Ανέφερε συγκεκριμένα, πως κάποιος τυφλώθηκε, επειδή ήταν εγωϊστής και δεν εμπιστευόταν τον Κύριο και στεναχωριόταν. Και η στεναχώρια τον οδήγησε και σε σωματικά προβλήματα. Τυφλώθηκε. Δεν είδαμε κάποιον να λέει “τι εγωϊστές που είναι οι τυφλοί!” και να τους κατηγορεί γι' αυτό. Ο Άγιος μιλάει κατά καιρούς για θεραπεία παθών και εξηγεί αίτια και θεραπείες, τα οποία όμως διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, από περίπτωση σε περίπτωση. Ορισμένοι παίρνουν τα λόγια των Αγίων που είναι θεραπευτικά και προσπαθούν να τα μετατρέψουν σε ΟΠΛΑ με τα οποία να δείξουν πόσο ανώτεροι είναι εκείνοι και πόσο κατώτεροι όλοι οι άλλοι. Κάτι τέτοιο αποτελεί κακοποίηση της θέσης του Αγίου. Και δείγμα πολύ μεγαλύτεροι εγωϊσμού, από αυτόν που κατηγορούν. Ο Άγιος δίδασκε για να βοηθήσει και να ενισχύσει. Σε ανθρώπους που ζητούσαν τις συμβουλές του, για να απαλλαγούν από την κατάθλιψη, τους συνιστούσε να ασχοληθούν με κάτι ενδιαφέρον και δημιουργικό: «Η εργασία, το ενδιαφέρον για τη ζωή. Η τέχνη, ο κήπος, τα λουλούδια… πολύ σπουδαία πράγματα. Η μελέτη τής Αγίας Γραφής, το ενδιαφέρον προς τη θρησκεία, προς την αγάπη τού Θεού».
  • Η Αγία Ολυμπιάδα είναι παράδειγμά μας γιατί δεν άφησε το πρόβλημα της, να σταματήσει την πορεία προς την Αγιότητα. Όσοι σήμερα πάσχουν από κατάθλιψη μπορούν να ζητούν από εκείνη να πρεσβεύει στον Κύριο για την θεραπεία τους. Γιατί όταν έρθει ο Χριστός, ΟΛΑ μπορούν να διορθωθούν.
Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Ιερος Χρυσοστομος το αναγνωρισε ως αθυμια=κακη ψυχικη διαθεση η οποια βαραινε την ψυχη της.σελ 203 Εχω σημειωσει στο βιβλιο ''Γραμματα απο την εξορια''.
Ας διορθωθουμε ολοι γιατι ο θεος μεγας ειναι ,αφου εχει τη δυναμη να κανει απειρως περισσοτερα απο αυτα που σκεφτομαστε η προφητευουμε ειτε κ θαυματουργουν καποιοι αγιοι μας!
Επισης για μερικους''αδελφους'',καλο θα ειναι να εξεταζουν τον εαυτον τους ωστε να μην γινονται Ζιζανια.
Πας οστις δεν εργαζεται δικαιοσυνην εκ Του Θεου δεν ειναι! Ουτε εκ Θεου ειναι οστις δεν αγαπα τον αδελφον του.Διοτι αυτη ειναι η παραγγελια αγαπατε αλληλους.
Αγαπατε αλληλους,-ουχι καθως ο Καιν,εκ του πονηρου και ε σ φ α ξ ε τον αδελφον αυτου.
Και διατι το επραξε αυτο;;;Διοτι τα εργα αυτου ησαν πονηρα,τα δε του αδελφου του δικαια!Α.Ιωαν3 10-12].

Πας οστις μισει τον αδελφον του ανθρωποκτονος ειναι και πας ανθρωποκτονος δεν εχει ζωην αιωνιον![15]
Καλημερα εν Κυριω!

Ανώνυμος είπε...

Η κατάθλιψη πολλές φορές αποδίδεται σε εγωισμό με την έννοια ότι ο άνθρωπος επηρεάζεται και θλίβεται υπερβολικά (για ότι άσχημο του συμβαίνει ή για τις αμαρτίες του) επειδή είναι πολύ εγωιστής και δεν μπορεί να το δεχτεί. Επίσης αποδίδεται σε απιστία που φέρνει απελπισία και απόγνωση ή ακόμα σε χημική διαταραχή του επιπέδου διαφόρων ορμονών του οργανισμού.Επιπλέον στον σύγχρονο τρόπο ζωής, στους διάφορους εθισμούς, και τον ατομισμό, την ανικανότητα συνύπαρξης (και πως να γίνει όταν καθένας είναι πλέον "αλλού" και έχει τη δική του "αλήθεια".. σ΄αυτό ως "λύση" στη σύγχρονη Βαβέλ, προτείνεται "ο σεβασμός στην διαφορετικότητα του άλλου").
Πάντως η μόνη πρόληψη και αντιμετώπιση της κατάθλιψης είναι η ζωντανή πίστη.Σχετικά με αυτό που λέει το κείμενο ότι η κατάθλιψη μπορεί να συνυπάρχει με την αγιότητα, θέλω να πω (χωρίς να θέλω να αμφισβητήσω κάτι), ότι καμιά φορά σε πνευματικούς ανθρώπους μπορεί να συγχέουμε το πνευματικό πένθος με την κατάθλιψη. Την διάκριση μπορεί να την κάνει μόνο αυτός που το βιώνει γιατί μετά έρχεται στην συντετριμένη και τεταπεινωμένη καρδιά ο Παράκλητος που παρηγορεί και ευφραίνει τον άνθρωπο (μακάριοι οι πενθούντες ότι αυτοί παρακληθήσονται). Αυτό δεν συμβαίνει στην κατάθλιψη. Για τον Άγιο Σιλουανό διαβάζουμε ότι είχε τρομερή ευαισθησία σε σημείο να κλαίει για ένα ζώο που πέθαινε ή να τον ενοχλεί ακόμα και η καταστροφή και η κακομεταχείριση των φυτών. Το ίδιο βλέπουμε στον Άγιο Παϊσιο που τάϊζε φίδια με γάλα ή σταύρωνε δηλητηριασμένα γατάκια και τα έσωζε. Όσα για μας είναι ακρότητες και παθολογικές υπερευαισθησίες για τους Αγίους είναι σεβασμός στην δημιουργία και αγάπη στον Δημιουργό.